Alas




Egia da María Parrato Puppets gisa hogeita bost urte daramatzagula gure proposamenak erakusten oholtza gainean, besteak beste: “Pepitínen abenturak”, “Duela ilargi asko”, “Gabon-kanta”, “Katu orbanatua eta enara Sinha”, “Ez zaitez beldurtu nire izena”, “Ping. The Bird Who Couldn’t Words”, “Chicken Who Candys”, “Muffins” eta “Muffins” “The Old Man and the Sea”, “Wings” eta gure azken ekoizpena “The Artist Hen, or Tomás’s Pumpkins”.
Espainiako geografia ia osoa eta Europa, Amerika eta Asiako herrialde askotan zehar ibili gara. Egia da gure ekoizpenek sari eta sari ugari jaso dituztela: ikuskizunik onena TEATRALIAN, FETENen, LLEIDAko FIRA de TITELLES, MAX, SARI NAZIONALA...
Beste konpainia batzuentzako ikuskizunak zuzendu ditugu, hala nola: La Rousen “Aitonaren etxea”, Gurdulu Teatroren “Txiki, Txikia”, Mai Teatro Ciaren “Clara Gutun Brodatuak” edo Yarleku Teatroren “Retales”.
Baina egia da ere horrek guztiak ez gaituela uko egin filosofia bati, gauzak egiteko modu bati, antzerkia ulertzeko modu bati, zeren eta:
«Jokatzen jarraitu nahi dugu.
Badirudi hazteari uzten diozunean ez duzula gehiago jolasten.
Dagoeneko hazi gara, baina jokatzen jarraitu nahi dugu.
Agian badago hazteko modurik ikusten ez dena...
Agian barrurantz hazi zaitezke...
Gure bizitza osoa jolasteko eduki nahiko genuke. Helduak garen arren
aske izateko behar hori dugu.
Hori guztia nahi dugu, hori guztia espero dugu eta eszenan aurkitzen dugu.
Umeek bezala jolasten genuen. Munduak sortzen ditugu esploratzeko eta ondorioz
amets egiten dugula.
Zein gauza polita den amets bat partekatzea...
errealitate sortua baina benetakoa.
Fikziozko esperientzia baina are gehiago elikatzen duena.
Amets partekatua. Antzerkian guztiok biderkaturiko ametsa. Natura (gurea) ziurgabetasunaren, berriaren, garrantzitsuaren bideetatik doa.
Zure burua utzi eta freskatuta esnatzen zara.
"Albokoek ere...".
Lotutako beste ikuskizun batzuk:


